એકટીંગ - Acting- Best short Moral Story in Gujarati by Mukeshbhai Sojitra

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> અલકાપુરી વડોદરાનો એક ભવ્યાતિભવ્ય કહી શકાય તેવો વિસ્તાર. અલકાપુરીના હાર્દ સમાન એક વિસ્તારમાં આવેલા એક બંગલામાં સુરભી સવારનો નાસ્તો બનાવી રહી હતી. સાસુ સસરા જાગી ગયાં હતાં.સાસુ કમળાબેન તુલસીને પાણી પાઈ રહ્યા હતાં. સસરા નરોતમભાઈ પોતાના રૂમમાં બેસીને એક પુસ્તક વાંચી રહ્યા હતાં. સુરભીએ આજે થેપલા બનાવ્યાં હતાં!!આમેય એને મેથીના થેપલા ખુબ જ ભાવતા હતાં.. કેવલ હજુ ઉઠ્યો નહોતો. થેપલાં તૈયાર કરીને એ પોતાના બેડરુમમાં ગઈ.કેવલ જાગી ગયો હતો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તમારું સ્વાગત છે, લાગે છે કે થેપલા બની ગયાં છે” એમ કહીને સુરભિનો હાથ પકડીને કેવલે પોતાની બાજુ માં ખેંચી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તમેય શું સાવ, સવાર સવાર માં!! ચાલો નાહી લો, તમારા કારણે મમ્મી પાપા પણ નાસ્તો મોડો કરે છે,આ તો ઘરમાં કોઈ કહેવાવાળું નથી એટલે દિવસે ને દિવસે તમે બગડતા જાવ છો” મીઠો છણકો કરીને સુરભી હસતાં હસતાં ચાલી ગઈ. સાસુ કમળાબેન તુલસીને પાણી પાઈને સામાં મળ્યાં. સાસુ વહુ મીઠું હસ્યાં, અને કમળા બહેન પુજાના ઓરડામાં ગયાં. થોડીવારમાં કેવલે નાહી લીધું. અડધી કલાકમાં</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સુરભી” બંગલાના ભોજનખંડમાં આ ચારેય નાસ્તો કરતાં હતાં. ચાર એટલે સુરભી, એનો પતિ કેવલ, સાસુ કમળાબેન અને સસરા નરોતમભાઈ!! ફક્ત ચાર જણાનું એક સયુંકત કુટુંબ!! સુરભી અને કેવલના લગ્ન થયે બે વરસ થયા હતાં. લગ્ન વખતે જ આ બંગલો બનાવ્યો હતો. અને લગ્ન પછી બંગલાની ઉપર એક સોનેરી તકતી લગાવી હતી “સુરભી”..</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue",Helvetica,Arial,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; text-align: center; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">  <a href="http://3.bp.blogspot.com/-B8QjWoAwIEc/WJxTb0VpcpI/AAAAAAAAEgU/8Qba0cMYPrYTGDeIsgN4I7vklBsXKjD8gCK4B/s1600/home.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-B8QjWoAwIEc/WJxTb0VpcpI/AAAAAAAAEgU/8Qba0cMYPrYTGDeIsgN4I7vklBsXKjD8gCK4B/s400/home.jpg" /></a></div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> <br /></div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> જયારે તકતી લગાવવાની વાત આવી ત્યારે કેવલને સુરભીએ કહ્યું હતું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “પણ તમેય શું મારા નામની તકતી લગાવવાની,આજુબાજુ વાળા દાંત કાઢશે, મમ્મી પાપા કેવું વિચારશે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “મમ્મી પાપાનું જ સુચન છે કે આ બંગલાનું નામ ‘સુરભી’ રાખવું.અને આમેય સુરભી એટલે ગાય થાય, અથવા તો સુવાસ થાય!! એટલે મમ્મી પાપાનો નિર્ણયને હું ના ફેરવી શકું. અને એક સ્મિત સુરભીના ચહેરા પર દોડી ગયું!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> સાસરે આવ્યાં પછી સુરભિને પિયર સાવ ભુલાઈ જ ગયું હતું. પિયર કરતાં પણ વધુ લાડ અને સ્વતંત્રતા એને અહી પ્રાપ્ત થયાં હતાં!! એવું સુખ કે જેની તેણે કલ્પના પણ નહોતી કરી. નરોતમભાઈનું માન આ વિસ્તરમાં સારું હતું. કેવલ એનો એકમાત્ર દીકરો હતો!! એક મોટી કંપનીનો માલિક હતો. પણ કોઈ અભિમાન જ નહિ. એકદમ શાંત અને સરળ!! કંપનીમાં તમામ કર્મચારી એને દિલથી ચાહતા!! લગ્ન પછી કંપનીમાં જ રીસેપ્શન ગોઠવ્યું હતું!! બધાં કર્મચારીઓ વારફરતા આવીને શુભેચ્છા પાઠવતા હતાં.અને ભેટ આપતા હતાં. બધાની આંખોમાં એક માનની લાગણી હતી. છેલ્લે એક સીતેરક વરસનાં વૃદ્ધ કહી એવા મનજી દાદા આવ્યાં. કેવલ અને સુરભી એને પગે લાગ્યાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “આ મનજી દાદા છે, પાપાએ જ્યારે કંપનીની સ્થાપના કરી હતી ત્યારે એ પહેલાં કર્મચારી હતાં.એમનાં તમામ સંતાનો આપણી કંપનીમાં જ કામ કરે છે, નાનો હતો ત્યારે મનજીદાદાના ખોળામાં હું રમેલો છું. અને મનજી દાદા એ સુરભીને બાજુમાં લઇ ગયાં અને કીધેલું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તને આ ઘરમાં કોઈજ તકલીફ નહિ પડે, બસ એક જ વિનંતી છે કે જીવનમાં કેવલ ક્યારેય ઉદાસ નથી થયો, બસ હવે તારી જવાબદારી છે કે કેવલ ખુશ રહેવો જોઈએ,ભગવાન તમને સદા સુખી રાખે” આટલું કહીને મનજીદાદાની આંખો ભીની થઇ ગયેલી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> બસ પછી તો સુરભીના સુખના દિવસો શરુ થઇ ગયેલાં!! સવારે સાસુસસરાને જમાડીને સુરભી ટીફીન લઈને કંપનીએ જતી અને કેવલની ઓફિસમાં તેઓ સાથે લંચ કરતાં. સુરભીને જયારે પહેલી વાર કીધુને ત્યારે સુરભિને નવાઈ લાગેલી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “કોઈને કેવું લાગે કે હું તમને ઓફિસમાં ટીફીન દેવા આવું એનાં કરતાં તમે ઘરે જમી જાવ તો સારું”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “પાપા એમ કહેતા કે પેલાં સ્ત્રીઓ વાડીયે ભાત લઈને જાતિ એનાં પતિને જમાડવા તો તારે એમ સમજવાનું કે હું ભાત લઈને જાવ છું, અને પતિ સાથે જમવું કોઈ ખરાબ કામ નથી તું ઓફિસમાં કોઈને પણ પૂછી લે જે પાપા જયારે કામ કરતાં ત્યારે મમ્મી પણ આ રીતે જ જમાડવા આવતી” કેવલે આવું કીધુને ત્યારે એ રોમાંચિત થઇ ગઈ હતી અને ટીફીન લઈને ઓફિસે જતી બધાં કર્મચારીઓ એને સસ્મિત આવકારતા. લંચ કરીને કેવલ એને કાયમ કાર સુધી મુકવા આવતો. સાંજે કોઈની પાર્ટીમાં જવાનું હોય તો એ સુરભિને પૂછે કે તારે આવવું હોય તો જ પાર્ટીમાં જવું છે..નહીતર નહિ!! સાસુ સસરા પણ ખુબ જ ખુશ હતાં.. એક સુખી અને સ્નેહથી મઘમઘતો પરિવાર હતો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> નાસ્તો કરીને કેવલ કંપનીમાં ચાલ્યો ગયો. કમળાબેન બાજુમાં બેસવા જતાં રહ્યા અને નરોતમભાઈ પણ રેલવે સ્ટેશન બાજુ લટાર મારવા નીકળી ગયાં. દીવાનખાના માં પડેલું છાપું સુરભિએ વાંચવાનું શરુ કર્યું.. અલપ ઝલપ નજર કરતી હતી અને અચાનક એક સમાચાર વાંચીને તેની આંગળી ધ્રુજી ગઈ!! ચહેરા પર એક તિરસ્કારની રેખા આવી ગઈ,એનાં હોઠ વંકાયા અને ફરીથી એ સમાચાર વાંચી ગઈ. ત્રીજી વાર વાંચ્યા. એ એક અવસાન નોંધ હતી. સ્વ.સમીર ધીરજલાલ પટેલનું અવસાન થયું હતું. સુરભી એક ધૃણાથી એ ફોટા તરફ જોઈ રહી હતી. સાલો ફોટામાં કેવો હસતો હતો.ગજબનો નાટક બાજ નીકળ્યો હતો. સુરભીએ કચકચાવીને છાપનો ઘા કર્યો અને બોલી મનમાં જ!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ સારું થયું કે જતો રહ્યો નહીતર મારા જેવી કેટલીય ને બરબાદ કરત, જોકે હું તો છટકી ગઈ હતી એની જાળમાંથી, ભલું થજો એ ફોન કરવાવાળાનું કે બચી ગઈ હું અને સમયસર ચેતી ગઈ. જાણે કેટલીય સાથે ચક્કર હશે એનું, આહીના કરેલાં આહીજ ભોગવવાના હશે ને પણ આમ કુદરતી મોતે તો ના મર્યો હોય એ!! સાલો સડી સડીને મરવો જોઈએ, જરૂર એમ જ થયું હશે. અને પેલી નિશાડી નું શું થયું હશે!! એ પણ નફફટની જેમ જ હસતી હતી ને, આવા તો જન્મીને જ વળી જતાં હોય ને તો સારું”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> સુરભીનો મૂડ બગડી ગયો હતો. થોડીવાર પછી એ રસોઈઘરમાં ગઈ પણ મનમાં ઘમાસાણ ચાલતું હતું. બે વરસ પહેલાં ના એ ત્રણ વરસ યાદ આવી ગયાં!! જયારે એ કોલેજમાં હતી!! અત્યારે ખુશ હતી એવી જ ખુશ એયને બિન્દાસ ગુજરાત કોલેજ!! સમીરનું એ પેશન બાઈક!! કાંકરિયાની તળાવની પાળે સમીર સાથે વિતાવેલી પળો!!એની સાથે માણેલા નાટકો!! સુરભી રસોડામાંથી બહાર આવી બેડરુમમાં ગઈ અને ધબ્બ દઈને પથારીમાં પડી!! આખો ભૂતકાળ એની નજર સામે તરવરવા લાગ્યો...</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> સુરભી અને સમીર આમતો અગિયારમાં થી સાથે જ હતાં. સુરભી અત્યંત રૂપાળી. સપ્રમાણ શરીર અને વાચાળ પણ ખરી. સમીર પણ દેખાવડો અને નાટકોનો શોખીન. બન્ને વચ્ચેની કેમેસ્ટ્રી જામી ગઈ. બંને કોલેજમાં આવ્યાં ત્યારે દોસ્તીની કેમેસ્ટ્રીમાં પ્રેમ નામનું રસાયણ ભળી ચુક્યું હતું. વાર્ષિક ઉત્સવ હોય યુવા મહોત્સવ સમીર હમેશાં એક્ટિંગમાં બાજી મારી જતો.સમીર એક સાધારણ કુટુંબમાંથી આવતો હતો.જયારે સુરભીના પિતા એક ગર્ભ શ્રીમંત હતાં. સમીરના પિતાજી બેંકમાં કેશિયર હતાં.સમીરથી મોટી બને બહેનો પરણી ચુકી હતી. સુરભીના પિતાજી બિલ્ડર હતાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> સુરભી અને સમીર કોલેજમાં કાયમ સાથે જ હોય.કોલેજમાં ઘણાં ધનાઢ્ય છોકરાઓ એ પુરતા પ્રયત્નો કરી લીધેલા સુરભી સાથે મિત્રતા કરવાના પણ સુરભી બધાને કહી દેતી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “યુ નો સમીર સાથે હું કમીટેડ છું, પછી નાહકની માથાકૂટ શું કામ” સુરભી મનોમન સમીર સાથે રંગીન જીવનની કલ્પના કરી હતી. કોલેજના બીજા વરસમાં ફોર્મલ એકરાર થઇ ચુક્યો હતો.સમીરનું પ્રપોઝ એણે સ્વીકારી લીધું હતું. સાથે જીવવા મરવાના કોલ દેવાઈ ગયાં હતાં. એક દિવસ બને કોલેજ માં ગાપચી મારી ગાંધીનગર ઇન્દ્રોડા પાર્કમાં ફરવા ગયાં. પક્ષીઓના વિભાગમાં એક વીસેક ફૂટ ઉંચો ટેકરો હતો ત્યાં સુરભી ચડી અને સમીર તેનાં ફોટા પાડતો હતો.અને અચાનક સમીરે પૂછ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સુરભી તું મને કેટલો પ્યાર કરે છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “આટલો બધો, અનંત અને અપાર પ્રેમ ,તું કહે એ કરવા તૈયાર છું” સુરભીએ બે હાથ પહોળા કરીને ટાઈટેનિકની ભાષામાં કહ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “એમ હું કહું એ તું કરે ખરી તો ત્યાંથી કુદી જા પાછળ ખાઈ છે તેમાં” સમીરે આમ તો સાવ મજાકમાં જ કહેલું અને સુરભીએ ગંભીરતાથી લઈને વગર વિચાર્યે કુદી ગઈ. અને સમીર સ્તબ્ધ થઇ ગયો. પણ સદભાગ્ય એવા કે એ ખાઈ કચરો ભરેલી હતી, એટલે સુરભિને ખાસ કશું વાગ્યું નહિ.પણ સમીરના તો મોતિયા જ મરી ગયેલી. આમ સુરભી ભલે મોડર્ન હતી પણ એનો પ્રેમ ભાદર તારા વહેતા પાણી જેવો હતો. આ બનાવ પછી સુરભી અને સમીર વધુ નજીક આવી ગયાં. ઇન્દ્રોડા પાર્કથી ઘરે જતાં હતાં ત્યારે સમીરની પાછળ બાઈક પર બેઠેલી સુરભી એ કહેલું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સમીર ક્યારેય મારા પર શંકા ના કરતો તું જ મારું સર્વસ્વ છો. માન કે આપણા લગ્ન પછી તને કાઈ થઇ જાય તો આ સુરભી આજીવન તારા ઘરમાં રહીને તારા મમ્મી પાપાની સેવા કરશે, તું એવું ના માનતો કે હું બીજે પરણી જઈશ, પ્રેમના મામલામાં હું અઢારમી સદીનું છું”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> પછી તો આત્મીયતા વધી અને બીજું વરસ પુરુ થવા આવ્યું, એક મહિનો બાકી રહ્યો હશે વાર્ષિક પરીક્ષાને અચાનક એક દિવસ એક ફોન આવ્યો સુરભીના મોબાઈલમાં નંબર અજાણ્યો હતો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “કોણ સુરભી બોલે છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “હા આપ કોણ” સુરભી એ જવાબ આપ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ મેડમ તમારી સાથે દગો થઇ રહ્યો છે” અજાણ્યા માણસે કહ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “શું ?? શેનો દગો,??? મિસ્ટર તમે કોઈ રોંગ નંબર જોડ્યો છે. સુરભીએ કહ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ ના એવું નથી, મારી વાત માનો સમીર બીજી એક છોકરી સાથે પ્રેમાલાપ કરે છે અત્યારે તેઓ કાંકરિયા છે મારી વાત સાચી ના લાગે તો આપ ત્યાં જઈને જોઈ આવો.” અને ફોન કટ થઇ ગયો.સુરભી અવાચક બની ગઈ.સમીરને ફોન લગાવ્યો ફોન બંધ આવતો હતો.આજ બીમાર છું એવું કહીંને સમીર કોલેજ નહોતો આવ્યો.સુરભી કાંકરિયા પહોંચી અને હજુ શોધખોળ કરે ત્યાંજ એણે બાઈક પર સમીરને જોયો પાછળ એક છોકરી બેઠી હતી. એણે બુકાની બાંધેલી હતી.એટલે સુરભી એનું મોઢું જોઈ ના શકી. સુરભિની આંખો વિશ્વાસ ના કરી શકી!! બીજે દિવસે કોલેજના કેન્ટીનમાં વાત થઇ ને સમીરે બચાવ કર્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “મારી ભત્રીજી હતી, આણંદથી આવી હતી, મારી તબિયત સારી નહોતી તોય એણે જીદ પકડી.એટલે હું એને ફરવા લઇ ગયો, બીલીવ મી પ્લીઝ!! જેમ તું મને પ્રેમ કરે છે એમ હું તને પ્રેમ કરું છું” અને સુરભી માની ગયેલ. બધું રાબેતા મુજબ ચાલતું હતું. એવા માં રવિવારે પાછો કોલ આવ્યો એ જ અજાણ્યો નંબર સવારમાં ૫ વાગ્યે ફોન આવ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સુરભી આજ સમીર તેની પ્રેમિકા સાથે ગાંધીનગર ના સેકટર અઠ્ઠાવીસના બગીચા માં સવારે આઠ વાગ્યે ફરવા જવાનો છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “પણ તું મને શું કામ ફોન કરે છે, તને આ બધી વાતની ખબર કેમ છે,તું સમીરની પીછો કેમ કરે છે, આખરે તું છે કોણ” સુરભી પેલાં પર રીતસરની બગડી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ ઓકે હવે પછી ફોન નહિ કરું, આ છેલ્લી વાર, સમીરે મારી બહેનની જિંદગી બગાડી હતી.છોકરીઓને પાગલ કરવી એ એનો શોખ છે ધોરણ દસથી એ આ જ ધંધા કરે છે એનામાં એવું તો કશુંક છે કે જે છોકરી સાથે સંબંધ બાંધે પછી એ છોકરી એને જ ભાળે, એ સારો એકટર જ નહિ પણ ઉંચી કક્ષાનો લફરાબાજ પણ છે તને જયારે ખબર પડશે ને ત્યારે ખુબ મોડું થશે.હું એની જાસુસી એટલાં માટે કરું છું કે મારી બહેનને એણે ખુબ આઘાત પહોંચાડ્યો હતો” આટલું કહીને પેલો રડવા લાગ્યો અને ફોન કટ થઇ ગયો. પાગલ જેવી થઇ ગઈ સુરભી એણે તરત જ એકટીવાને કિક મારી અને નાહ્યા વગરની જ ગાંધીનગર તરફ ચાલી નીકળી.ઘરે મમ્મી પાપાને કીધું કે કાંકરિયા જાવું છું વોકિંગ કરવા!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> રસ્તામાં સુરભી વિચારતી રહી કે બાર વાગ્યે તો આજે એ અને સમીર વાઈડ એન્ગલ માં ફિલ્મ જોવા જવાના હતાં અને પછી બને એક મિત્રના બર્થડેમાં જવાના હતાં.શું સાચે જ સમીર આવો લફરાંબાઝ હશે. એકટીવા બગીચામાં પહોંચી ગયું. છુપાતા છુપાતા એણે દૂર ખૂણા માં જોયું એક છોકરી અને એક છોકરો એક ઝાડ નીચે બાહુ પાશમાં બેઠા હતાં. સુરભી ત્યાં પહોંચી અને જોયું તો સમીર અને બુકાની બાંધેલ છોકરી. સુરભી રીતસરની ધ્રુજવા લાગી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સમીર આ ક્યાં ગામની ભત્રીજી છે તારી”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “એવું કશું નથી જસ્ટ ફ્રેન્ડ છે “ સમીર થોથવાયો અને સુરભીએ તો ઝાપટ મારીને પેલી ની બુકાની ખેંચી અને નીકળી નિશા”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “નિશા મેં તને આવી નહોતી ધારી” સુરભી એ કહ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ તો કેવી ધારી હતી” નિશા એ આંખો નચાવતા કહ્યું. સુરભીએ સમીર નો કાંઠલો પકડ્યો અને કહ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ મારા પ્રેમમાં એવું શું ઘટે છે કે તું બીજી બધી સાથે રખડે છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> અને જવાબમાં ખડખડાટ હસ્યો સમીર અને પછી જે બોલ્યો એ રૂંવાડા ખડા થઇ જાય એવું હતું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> ‘તું જાણે છે ને ડાર્લિંગ કે હું નાટક નો માણસ અને નાટકમાં નિયમ હોય કે એનો નાયક અલગ અલગ નાયિકાઓ સાથે રોમાન્સ કરે!! દરેક નાટકમાં અલગ અલગ નાયિકા ઓ હોય!! આટલુય નથી સમજતી તું!! કોલેજના વરસો માણી લેવાના હોય!! બહું સીરીયસલી નહિ લેવાનું!! અને હા એક વાત ની ખાતરી આપું છું કે એક વાર મારી પાસે જે આવે એ પછી તડપી તડપીને આવે એને ક્યાય શાંતિ ના મળે આ નિશાને ય એવું થયેલું પછી એણે સ્વીકારી લીધું ને એને કશો જ વાંધો નથી. કોઈને વાંધો નથી!! સહમતી થી બધું જ શક્ય છે!! કેમ નીશું ડાર્લિંગ એમ આઈ રાઈટ ઇફ યસ, ગીવ મી કિસ બેબી પ્લીઝ ગીવ મી કિસ!!” અને નિશાએ કિસ કરી સમીર ને અને સુરભીનો મગજ ફાટીને ધુમાડે ગયો એક લાત મારી સમીર ને!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “આઈ હેઈટ યુ!! રાસ્કલ !! આઈ હેઇટ યુ!!” સમીરના મોઢા પર એ થૂંકી અને પેલી નિશા પણ હસતી હતી. સુરભી પગ પછાડતી પછાડતી જતી હતી.ત્યાં જ સમીર બોલ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “જઈ રહી છો પાછી આવવા માટે જ જા છો કદાચ તારા મેરેજ પછી પણ મને તું મળવા આવીશ, મારા વગર તને શાંતિ તો નહિ મળે, મારી પાસે પ્રૂફ છે!! આરતી અને કાજલ લગ્ન પછી પણ મારી સાથે સંબંધ છે,નથી માનતી તો આ નિશાને પૂછ!! આનુય એન્ગેજ તો થઇ ગયું છે તોય મારી સાથે એને ફાવે છે એની ટાઈમ વેલકમ માય ડીયર એની ટાઈમ વેલકમ!! જ્યાંથી ખુશી મળે ત્યાં લઇ લેવાય!! આ તો ગમતાનો કરીએ ગુલાલ એવું છે!! ગમતું મળે તો એને ગુંજે ના ભરવાનું હોય!! જીવનભર એક જ બોરડીના બોર થોડાં ખવાય!! અલગ અલગ બોરડી અલગ સ્વાદ!! હહાહાહા</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તું શું માને છે કે તારા જેવા માટે હું તડપીશ, ભૂલે છે ભૂલે !! હું એ સમીરને ચાહતી હતી કે જે મારા સપનાનો હતો!! તારા જેવા નાટકબાજ ને તો હું ધિક્કારું છું!! અને તને ખબર નહિ પ્રેમ માં જયારે તિરસ્કાર ભળે ને ત્યારે એ બમણો તિરસ્કાર હોય છે. પ્રેમ જયારે ધિક્કારનું સ્વરૂપ લે ને ત્યારે એ ધિક્કાર જ એટલો પ્રબળ હોય કે અગાઉનું બધું જ બળીને ખાખ!! તારા વગર હું નહિ જીવી શકું એવું માનતો હોય તો તું ખાંડ ખાંડ ખાય છે ખાંડ!! હું મારી રીતે જીવી લઈશ!! હું તારા ભૂતકાળની છોકરીઓ જેવી તો નથી જ કે જે હવે તારી પાસે પાગલ થઇ જાય છે!! માય ફૂટ !! બ્લડી હેલ!!” અને એ ચાલી ગઈ.સમીર અને નિશા અવાચક થઇ ગયેલાં. એણે આવી પ્રતિક્રિયા તો ધારેલી જ નહિ.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> પછી તો દસેક દિવસ કોલેજ ના ગઈ પરીક્ષા ટાઈમે ગઈ થોડો સમય પણ આ બનાવ બન્યા બાદ એ અંદરથી મક્કમ થઇ ગયેલી.મનોમન એણે આભાર માનેલો કે એ સંબંધોમાં એટલી આગળ નહોતી વધી કે પસ્તાવું પડે.કોલેજમાં એને નિશા એક બે વાર મળેલી પણ એવી નજર કરેલી કે પેલી તો પોબારા જ ગણી ગયેલી. નિશાને એ બારમાં ધોરણથી જ ઓળખતી હતી.દેખાવે બહું સુંદર નહોતી પણ હોંશિયાર તો હતી જ. સમીર જે સોસાયટીમાં રહેતો એજ સોસાયટીમાં એ રહેતી.આમ તો ભોળી અને પારેવા જેવી લાગતી નિશા આટલી બિન્દાસ હશે એની કલ્પના પણ સુરભીએ નહોતી કરી.શાંત પાણી તો ઊંડા જ હોય ને એવું તે વિચારતી!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> પછી તો ઘટનાઓ ઝડપી બની. એક સાંજે સુરભીના પિતાએ કીધું કે</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તારા માટે વડોદરાથી એક માંગુ આવ્યું છે, છોકરાને પોતાની કંપની છે,છોકરાએ તને બે મહિના પહેલાં વડોદરા લગ્નમાં આપણે ગયાં હતાં ત્યાં જોયેલી છે, એનાં મમ્મી પાપા એ પણ તને જોયેલી છે. મમ્મી તો જમતી વખતે તારી પાસે ઉભા હતાં, પણ તને ખબર નહિ હોય.સારું કુટુંબ છે,પણ ફાઈનલ ઈચ્છા તારી છે બેટા. તે તારી રીતે કોઈ છોકરો પસંદ કર્યો હોય તો કહી દેજે, હું જ્ઞાતિ બાધમાં પણ માનતો નથી તારી પસંદ એ ફાઈનલ હશે બેટા”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ના પાપા એને બોલાવી લો, અમે એક બીજા સાથે વાતો કરી લઈશ” બસ સુરભિને હવે અમદાવાદમાં રહેવું ગમતું નહોતું એ જલ્દીથી આ શહેર છોડી જવા માંગતી હતી. બે દિવસ માં તો વડોદરાથી કેવલ આવ્યો. બંને વચ્ચે વાતચીત થઇ એકદમ ટૂંકી!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “બીજું તો મારે કશું કહેવું નથી મેં તને લગ્નમાં જ જોઈ લીધી છે અને એક વાતની ખાતરી આપીશ કે મારા ઘરમાં તને કોઈ તકલીફ નહિ પડે, છતાં તે કોઈ પસંદ કરી લીધો હોય તારા પપ્પાને તું કહી શક્તિ ના હોય તો પણ ખુલીને કહી દે જે અત્યારે, હું એમ કહીને નીકળી જઈશ કે સુરભી મને પસંદ નથી.હું આ રીયલી કહું છું કે બીજા કોઈ સાથે કોઈ પણ સંબંધ હોય તો હું આડો નહિ આવું પણ હું મદદરૂપ થઈશ” અને આવું સાંભળી ને સુરભી અવાક થઇ ગયેલી. કેવલ દેખાવમાં જ સુંદર નહોતો અંદરથી પણ સુંદર હતો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “મને તમે પસંદ છો, વિશ્વાસ રાખજો તમે જ એક મારા શ્વાસ હશો.” અને સુરભિની આંખો ભીની થઇ ગયેલી. અને એજ વખતે સુરભિનો જમણો હાથ પકડીને કેવલ એટલું જ બોલેલો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “બહું જલ્દીથી હું રાહ જોઈ રહ્યો છું મારા ઘરમાં તારા પગલાં પડે એની”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> અને પછી બહું જ ઝડપથી ગોઠવાઈ ગયું. સંબંધ થયો. સુરભિને હવે આગળ ભણવું નહોતું.કોલેજ છોડી દીધી. અને એ જ ઉનાળામાં બને પરણી ગયાં. પરણ્યા પછી બને હનીમુન માટે મન્નાર,કોચીન અને પેડુઆર ગયેલાં. સુરભી અમદાવાદ આવતી લગભગ બંધ થઇ ગઈ. સસરા કહેતા.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “બેટા તારે જવું હોય તો મમ્મી પાપા પાસે જઈ આવ”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ના પાપા મને હવે ત્યાં ના ફાવે અને આમેય તમે આ બંગલાનું નામ જ ‘સુરભી’ રાખેલ છે તો મારું સાચું ઘર તો આજ કહેવાય ને અને મન થાય ત્યારે હું ફોન પર વાત કરી જ લઉં છું ને મને ત્યાં ના ગોઠે” સુરભીના મમ્મી પાપાને શાંતિ હતી.દીકરી એકદમ સેટ થઇ ગઈ હતી. માં બાપ ને આખરે જોઈએ શું! સંતાનો સુખી તો માતા પિતા આપોઆપ સુખી જ ગણાય. આમેય સુરભી અમદાવાદ ના જતી એનું બીજું કારણ એ પણ હતું કે પેલો સમીર.આમ તો એને ભૂલી ગઈ હતી પણ તોય ક્યારેક મનમાં ને મનમાં થતું કે કેવલ સાથે હશે ને ક્યારેક એનો ભેટો થશે તો એ નાલાયક નું કશું જ નક્કી નહિ. આવા લોકો છેલ્લે જાત પર જઈને જ ઉભા રહે છે. મને સુખી જોઇને એ મારા લગ્નજીવનમાં રોડા નાંખે તો. શરૂઆતમાં આવો ડર રહેતો પણ આજે તો એ ડર પણ જતો રહ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ સુરભી બેટા કેમ સુતી છો,તબિયત તો સારી છેને” કમળાબેનના અવાજે સુરભિને તંદ્રામાંથી જગાડી. ભૂતકાળમાંથી સુરભી વર્તમાનમાં પાછી આવી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ના મમ્મી એવું કશું જ નથી , ખાલી સુતી હતી” સુરભી રસોડામાં ગઈ, મો ધોયું, ફટાફટ</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> રસોઈ બનાવી. મમ્મી પાપાને જમાડી પોતાની કાર લઈને એ કંપનીની ઓફિસે ગઈ હતી.આ કાર સુરભિને ગયાં જન્મદિને કેવલે ભેટ આપી હતી. ઓફિસે લંચ લઈને એ કેવલ ને લઈને આજવા નીમેટા તરફ ગઈ.આજે એ ખુબજ ખુશ હતી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> બે મહિના પછી એ અને કેવલ અમદાવાદ જવા રવાના થયા.એક કર્મચારીના દીકરાના લગ્ન હતાં. ઘણાં સમય પછી એ અમદાવાદ જઈ રહી હતી જતી વખતે કમળાબેન બોલ્યાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “બે દિવસ રોકાજે કેવલ તારા સસરાને ત્યાં, તું રોકાઈશ તો જ સુરભી રોકાશે. એમના મમ્મી પાપાને પણ સારું લાગે અને સુરભી બેટા અમારી ચિંતા ના કરતી સાચવીને જજો બેટા,વેવાઈને યાદી આપજો અને બને તો એમને સાથે લઇ આવજો મહિનો સુધી ભલે અહી રોકાય ને આગ્રહ કરીને લેતા આવજો.”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> બપોરે તેઓ અમદાવાદ પહોંચી ગયાં.સુરભિને જોઇને એનાં પાપા અને મમ્મી રાજી થઇ ગયાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “બેટા તારું શરીર વધી ગયું છે, એકદમ ટાચકા જેવી થઇ ગઈ છો તું, દીકરીને સાસરું સદી જાય એવું ભાગ્ય બહું ઓછાં માં બાપને મળતું હોય છે” સુરભીના મમ્મી રંજનબેન બોલ્યાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સાચી વાત છે રંજન તારી એટલે જ દીકરીને બાપનું ઘર સાંભરતું નથી, કેવલ કુમાર ધંધા પાણી કેમ ચાલે છે” સુરભીના પાપા દીપકભાઈ બોલ્યાં. અને પછી તો પ્રાસંગિક વાતો થઇ. સાથે લાવેલ લીલો ચેવડો સુરભીએ મમ્મી અને પાપાને ખવડાવ્યો. બધાં જ ખુશ હતાં. સાંજે તેઓ લગ્નમાં ગયાં, બીજે દિવસે જાન જવાની હતી. સુરભી અને કેવલ પોતાની કાર લઈને ગયાં. બાપુનગર વિસ્તારમાં તેઓ પહોંચ્યા.સુરભી માટે તો આ વિસ્તાર થોડો અજાણ્યો હતો પણ અચાનક તેને નિશા દેખાણી અને સુરભિની આંખો ચાર થઇ. નિશાએ જેવી સુરભિને જોઈ કે અવળું મોઢું કરી ગઈ. સુરભી એની તરફ ગઈ કે નિશા બીજી બાજુ જતી રહી.સુરભિને મજા આવતી હતી, એને હજુ પણ પેલી ગાંધીનગરના બગીચા વાળી કિસ યાદ આવતી હતી જે સાવ નફફટ બનીને એણે સમીરને કરી હતી.આજ મોકો મળ્યો છે નિશાને ખખડાવવાનો!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> થોડી વાર પછી એ મકાનની અગાશી પર એણે નિશાને જોઇને અને સુરભી ધડાધડ દાદર ચડી ગઈ. નિશા ઝડપથી જ દાદર ઉતરી રહી હતી અને વચ્ચે જ સુરભીએ પકડી પાડી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “કેમ ભાગો છો મેડમ” સુરભીએ કહ્યું અવાજમાં એક જાતનો વ્યંગ હતો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ના એવું કશું નથી થોડુક કામ હતું એટલે,કેમ છે તને સુરભી?? સાસરે બધાને કેમ છે? નિશા બોલતી હતી પણ આંખોમાં એક લાચારી હતી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “શરીર પરથી તને નથી લાગતું કે હું ખુશ છું અને હા એક વાત તો તને પૂછવાની ભૂલી જ ગઈ કે પેલો બોરડીવાળો તો અવસાન પામ્યો નહિ, તો પછી હવે તે બીજે બોરડી ગોતી કે નહિ,જીવનમાં એમજ એન્જોયમેન્ટ ચાલે છે કે પછી એનાથી પણ આગળ પ્રગતિ થઇ છે” સુરભી એક શ્વાસે બોલી ગઈ. નિશાની આંખ ભીની થઇ રહી હતી પણ કાળજું કઠણ કરીને નિશા માંડ માંડ આંસુ રોકી રહી હતી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> ‘એ ભૂતકાળ થઇ ગયો સુરભી વાતને બે વરસ વીતી ગયાં હવે શા માટે એને તું ખોતરે છે ભૂતકાળને ખોતરાઈ જ નહિ એ હમેશાં દુઃખ જ આપે છે” નિશા આટલું જ બોલી શકી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ઓકે તારી ફિલોસોફી મને ગમી પણ એક વાત મને કહે તું એને પ્રેમ જ કરતી હતી તો તે મને ચેતવી કેમ નહિ, તારે મને તો કહેવું હતું. હું તો એને સાચા દિલથી ચાહતી હતીને!! એનો અંજામ જોયો મને હવે એ કહે કે એનું મોત કેમ થયું કુદરતી રીતે થયું કે પછી બીજી રીતે” સુરભી ઝટ દઈને એનો પીછો છોડે એમ નહોતી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “મારે મોડું થાય છે નીચે કામ છે પ્લીઝ તું મને હવે જવા દઈશ,હું તને ફરી ક્યારેક એ વિષે જણાવીશ પણ અત્યારે મારે નીચે જવું છે” નિશાએ રીતસરની આજીજી કરી.અને સુરભીએ બે હાથ પહોળા કર્યા અને બોલી.એને નિશાની આંખમાં કશુક રહસ્ય જેવું જોયું.એક પીડા જોઈ.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ ના કહે તો તને સમીરના સોગંદ છે, તારા સમીરના સોગંદ છે, મારો તો એ હતો જ નહિ પણ તારો તો એ સમીર હતોને એનાં સોગંદ નહિ પાળે” અને નિશા એ ઝડપથી ડોકું ઊંચું કર્યું એની આંખોમાં આંસુ ધસી આવ્યા.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સાંભળવું છે તારે એમને બધું, સહન કરવાની તાકાત છે તારામાં, ચાલ આજે તે સોગંદ આપ્યાને એટલે હવે કહીજ દઉં,આમ તો હું વચનભંગ કરું છું સમીરનો પણ ચાલ હવે હું કહી જ દઉં”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> એમ કહીને નિશાએ સુરભિનો હાથ પકડ્યો અને એને ખેંચીને એ અગાશી પર લઇ ગઈ.થોડીવાર એ ગળું ખંખેરીને એ બોલી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તને કદાચ ખબર નહિ હોય હું સમીર પ્રાથમીકમાંથી સાથે ભણતાં. હાઈસ્કુલમાં આવ્યાં ત્યારે થોડી સમજણ આવેલી ત્યારે મને એનાં પ્રત્યે લાગણી થયેલી પણ એકરાર કરેલો નહિ.અગિયાર બારમાં તું અમારી સાથે ભળી.તું અને સમીર નજીક આવ્યાં પણ હું ચુપ જ રહી.કોલેજમાં તમે બને સાથે ફરતાં હું બધું જ જોતી. મને મારી સુંદરતા ઓછી લાગેલી અને તું વધારે સુંદર હતી એટલે સ્વાભાવિક છે કે સમીર તને પસંદ કરે. હું ને સમીર ફક્ત સારા મિત્રો હતાં. અમારા ઘર પણ એક જ સોસાયટીમાં હતાં એ તો તને ખબર હશે. તને સમીર ખુબ ચાહતો ખુબ જ ચાહતો એ મને ઘણી વાર કહેતો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “નિશા હું ભાગ્યશાળી છું ખુબ જ કે સુરભી જેવી છોકરી મને મળી છે. એ પણ મને ખુબજ ચાહે છે” હું હસતી અને મનોમન આનંદ પામતી ખબર નહિ પણ જેને આપણે ચાહતા હોઈએ અને એ આનંદમાં રહે એ તો ગમેજ ને, એણે મને પેલી વાત પણ કરેલી કે તું ઇન્દ્રોડા પાર્કમાં એનાં કહેવાથી કુદી ગયેલી. એ ઘટના બન્યા પછી એક રાતે સમીર મને મળવા આવ્યો મારા ઘરે. અમારા બંને કુટુંબો વચ્ચે એટલો ઘરોબો કે અમે બને એક બીજાના ઘરે અવઢવ રાખ્યા વગર જઈ શકીએ. સમીર પાસે કેટલાક કાગળિયાં હતાં. એણે મને બતાવ્યા અને વાત કરી તો હું ચોંકી ગઈ.” નિશા વાત કરતી હતી સુરભી સંભાળતી હતી આંખનુય મટકું માર્યા વગર, નિશા એ વાત આગળ ચલાવી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ એ કાગળ આજે પણ મારી પાસે છે.સિવિલ હોસ્પિટલના એ રીપોર્ટ હતાં અને સમીરને ફેફસાનું કેન્સર છેલ્લાં સ્ટેજે હતું, એ વધુમાં વધુ એક વરસ જ જીવે એમ હતો એણે મને કીધું કે સુરભી મારા મર્યા પછી પણ બીજા લગ્ન નહિ કરે અને આખી જિંદગી મારા ઘરે ગાળશે એવું એ કહેતી.હું નથી ઇચ્છતો કે એ પોતાનું જીવન બરબાદ કરે, કશુક તો કરવું છે કે એ મારાથી દૂર થાય. સુરભી એ નાટક અને એકટીંગ પાછળ ગાંડો હતો ને અને એણે જીવનની બેસ્ટ એકટીંગ કરી છેલ્લે છેલ્લે!! હું તો એને ચાહતી હતી મને એણે સમજાવી અને હું માની ગઈ..એ હવે લાંબુ જીવવાનો તો નહોતો જ!! એણે એક નવું કાર્ડ લીધું અને મો પર રૂમાલ રાખીને તને ફોન કરતો!! એક એકટર માટે તો આસાન જ ગણાય ને!! અને છેલ્લે જે બગીચામાં ભજવાયું એ એનાં જીવનની છેલ્લી એકટીંગ હતી!! તું એને તિરસ્કારે તો જ તું બીજા લગ્ન કરે અને એ આબાદ ભજવી જાણી. તને કદાચ ખબર નહિ હોય પણ તું બગીચામાંથી ગઈ પછી એ કાઈ રોયો છે ના પૂછ વાત!!” નિશાએ સુરભી સામે જોયું. સુરભિની આંખમાંથી આંસુની ધાર હતી. નિશાએ આગળ વાત ચલાવી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “પછી એ કોલેજ આવતો બંધ થઇ ગયો.એનાં મમ્મી પાપાને એણે બધી જ વાત કરી દીધી હતી.વચનમાં લીધા કે કોઈને વાત ના કરશો. આ વાત અમારા ચાર વચ્ચે જ રહી. હું પણ થોડો સમય કોલેજ આવી તારા વિષે એ મને પૂછતો. જે દિવસે તારા લગ્ન થયા એ દિવસે એ આખો દિવસ ભદ્રકાળીના મંદિરે ખાધા પીધા વગરનો બેઠો હતો. હું પણ સાથેજ હતી.તું સુખી થાય એ માટે એ પ્રાર્થના કરતો.પછી તો એ ક્યાય લગભગ બહાર જ ના નીકળતો.હું સાંજે એનાં ઘરે બેસવા જાવ.!! જેમ તે એની સાથે બે વરસ ગાળ્યા એમ છેલ્લાં બે વરસ મેં એમની સાથે ગાળ્યાં!! પ્રેમ શું હોય એ મને પણ સમજાઈ ગયું છે!! અજબ સંબંધો અને લાગણીની દુનિયા છે નહિ !! નાટક તરીકે પણ મેં એને જે કિસ કરી એ મારા જીવનની એક માત્ર કિસ હતી. બસ આ સિવાય અમારા બને વચ્ચે કશું જ નહોતું, હું તો એને ચાહતી હતી!! મને આજે પણ ખબર છે કે એને મને એક દોસ્ત ગણી હતી. અને હું એને એક પ્રેમી તરીકે જોતી હતી. મેં પણ મારા ઘરે કહી દીધું કે મારે લગ્ન નથી કરવા. માતાપિતાને સમજાવી દીધાં મેં પણ!! સોસાયટીમાં સાચી ખોટી વાતો પણ થઇ પણ હું પછી લગભગ સમીરના ઘરે જ રહેતી. બસ તેને સંગાથ આપતી.. એક વખત એની તબિયત ખુબ બગડીને એણે રટણ કર્યું કે મારે ચાણોદ કરનાળી જવું છે!! હું તેનાં મમ્મી પાપા અને સમીર ચાણોદ કરનાળી ગયાં.એનો જન્મ ચાણોદમાં થયો હતો!! એવું એની માતા એ કહેલ ત્યાં અમે લગભગ મહિનો રોકાયા રોજ સાંજે હું અને સમીર નર્મદાના કિનારે બેસતા, એણે મને પૂછેલું કે તારે હવે પરણી જવું જોઈએ હું કહું છું એટલે મેં એને પૂછેલું કે તું મને કઈ રીતે કહી શકે ક્યાં અધિકારથી અને એ ચુપ થઇ ગયો હતો. પણ તોય એ સતત તારી ચિંતા કરતો કે સુરભિને ભગવાન બધું જ સુખ આપે!! અને આજથી બે માસ પહેલાં જ એણે ચાણોદ અને કરનાળીમાં જ દેહ છોડી દીધો. ત્યાં જ તેનાં અંતિમ સંસ્કાર કરેલાં. અમે ત્રણ જ હતાં અંતિમ સંસ્કાર માટે અને હા એક વાત અમે જયારે ચાણોદ આવતાં હતાં ત્યારે એણે એક પત્ર લખેલો તારા માટે અને એનાં પાપાને કીધેલું કે મને ઊંડે ઊંડે મનમાં એમ થાય છે કે સુરભી એક વખત તો અહી આવશેજ.. જો એ આવે તો એને આ પત્ર આપજો એમ કીધેલું એ પત્ર સમીરના ઘરે છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> નિશા એ વાત પૂરી કરી સુરભી સાંભળતી રહી!! વાતાવરણમાં ઘેરી સ્તબ્ધતા વ્યાપી ગઈ કોઈ કશું બોલ્યું નહિ નીચે જમણવાર શરુ થઇ ચુક્યો હતો.બને નીચે ઉતરી.સુરભીએ મો ધોયું.કેવલ શોધતો હતો એને</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ આ નિશા છે મારી દોસ્ત અમે લોકો અગાશીમાં વાતો કરતાં હતા” સુરભીએ કહ્યું. કેવલે હાથ જોડીને નમસ્તે કર્યા.ઈચ્છા તો નહોતી પણ તોય નિશાના આગ્રહથી સુરભીએ દાળ ભાત ખાધા જમીને તરત સુરભીએ કહ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “કેવલ હું અને નિશા એનાં ઘરે જઈએ છીએ કલાકમાં આવી જઈશું .ગાડી હું લઇ જાવ છું”કેવલે એને ચાવી આપી. સુરભી સીધી નિશા પાસે ગઈને કીધું કે મને સમીરને ઘરે લઇ જા. બને ગાડીમાં ગોઠવાઈ અને સમીરના ઘર તરફ રવાના થયા.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “નિશા તું આજીવન લગ્ન નહિ કરે? “સુરભીએ પૂછ્યું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ના અત્યારે એક ખાનગી શાળામાં જાવ છું પેટ પુરતું કમાઈ લઉં છું ક્યારેક મારા ઘરે રહું ક્યારેક સમીરના ઘરે સમીરના પાપા પણ નિવૃત થઇ ગયાં છે એમને સારું લાગે છે હું ત્યાં હોવ તો, સુરભી યાદો ભૂતાવળ જેવી હોય છે એ જીવનભર જતી નથી.સમીર સાથે ગાળેલા છેલ્લાં બે વરસમાં અમે તનથી તો નજીક નથી આવ્યાં પણ મનથી એકદમ નજીક આવી ગયાં છીએ. એની યાદો એ જ મારો નિજાનંદ છે. કોઈ અફસોસ નથી.સારા સારા માગાં આવેલ છે અને હજી આવે છે પણ નહિ મારે જિંદગી આમ જ ગાળવાની છે બચપણથી સમીરનું નામ કોતરાઈ ગયેલ છે એ જીવનભર નહિ જાય. ઘણાં માણસો આવે જીવનમાં પણ હાર્ટમાં તો એક જ માણસ રોકાઈ એટલી જ જગ્યા હોય છે.” સમીરનું ઘર આવી ગયું. બને નીચે ઉતર્યા. સમીરના પીતાં હિંચકે બેઠા હતાં. નિશા એ પરિચય આપ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “પાપા આ સુરભી છે” અને ધીરજ લાલ અચાનક ઉભા થયા</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “આવ બેટા આવ, અલી મંજુ જોતો કોણ આવ્યું છે. અંદરના ઓરડામાં થી સમીરના માતાજી બહાર આવ્યાં,</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “સુરભી છે સમીરના રૂમ માં લઇ જા” ધીરજલાલ ગળગળા થઇ ગયાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “બેટા અમારે તો આભ તૂટી પડ્યું , સુખનું વાદળ વરસ્યા વગર જ ચાલી ગયું,બેટા ખુબ સુંદર છો,સમીર તારા ખુબ જ વખાણ કરતો હતો. સુખી તો છોને મારા દીકરા” મંજુબેન સુરભિને બાથમાં લઈને રોઈ પડ્યા. બધાં સમીરના રૂમમાં આવ્યાં.દીવાલ પર એક ફોટો લટકતો હતો. સુરભી એકીટશે જોઈ રહી.સુરભિને લાગ્યું કે સમીરની આંખોમાંથી હેત વરસી રહ્યું હતું. દીવાલ પાસે એક ટેબલના ખાનામાંથી એક પરબીડિયું કાઢ્યું ધીરજલાલે સુરભિને આપ્યું. સુરભીએ પરબીડિયું તોડ્યું અંદર એક ટૂંકો પત્ર હતો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “વહાલી સુરભી,</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> પત્ર મળશે ત્યારે હું હયાત નહિ હોવ, માફ કરી જ દઈશ એવો વિશ્વાસ છે.જીવનરૂપી નાટકમાંથી અણધારી વિદાય લેવી પડે છે. હશે. કુદરતે આ જ ધાર્યું હોય તો આપણે શું કરી શકવાના. તારા માટે પ્રાર્થનાઓ કરી છે અને સાંભળ્યું છે કે સ્વાર્થ વગરની પ્રાર્થનાઓ સફળ જ હોય છે.જીવનમાં તું સુખી થજે. મારી નાયિકા મારા ગયાં પછી પણ સુખી જ થાય એવી લાગણી સાથે મારે જીવનની એ છેલ્લી એક્ટિંગ કરવી પડેલી છે. નિશાને કહેવાનો કોઈ હક નથી મારે તેમ છતાં કહીશ કે એ પણ પરણી જાય. મારા જીવનમાં આવેલી એ શ્રેષ્ઠ દોસ્ત છે! જો નિશાનો સાથ ના હોત તો મારી એક્ટિંગ શક્ય નહોતી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> બસ આપનો સમીર</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> સુરભીએ પત્ર વાંચીને નિશાને આપ્યો. નિશા પણ વાંચીને રોઈ પડી. થોડી વાતો થઇ. જતી વખતે ૧૦૦ રૂપિયા સુરભિને આપ્યા મંજુબેને અને ફરથી ભેટ્યા અને સદા સુહાગણ રહે દીકરા એવા આશીર્વાદ આપ્યા. નિશા અને સુરભી લગ્નસ્થળે પાછા આવ્યાં. કેવલ એની રાહ જોતો હતો.સુરભિને ભેટીને નિશા રડી. કેવલ અને સુરભી એમના ઘર તરફ જઈ રહ્યા હતાં. સુરભી આંખો મીંચીને બેઠી હતી.સમીરની બે આંખો તેમનાં પર હેત વરસાવતી હતી. ઘણીવાર આપણા જીવનમાં જે કોઈ સુખ આવે છે એ બીજાઓની સતત પ્રાર્થનાને કારણે પણ આવતું હોય છે!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “યાદો એ ભૂતાવળ જેવી હોય છે એ જલ્દીથી પીછો નથી છોડતી”</div> </div>

એકટીંગ - Acting- Best short Moral Story in Gujarati by Mukeshbhai Sojitra

અલકાપુરી વડોદરાનો એક ભવ્યાતિભવ્ય કહી શકાય તેવો વિસ્તાર. અલકાપુરીના હાર્દ સમાન એક વિસ્તારમાં આવેલા એક બંગલામાં સુરભી સવારનો નાસ્તો બનાવી રહ...

Read more »

ગાંઠ (Ganth) - Best Story in Gujarati by Mukeshbhai Sojitra

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> નદીનાં ખુલ્લાં પટમાં એક પડાવ હતો. ચાલીસેક તંબુ તાણેલા. નાની એવી વસાહત જ જોઈ લ્યો. બાજુમાં જ એક નાનકડું શહેર હતું. લગભગ પોણો મહિનો થયો હતો આ પડાવ ને અને હવે લગભગ પોણો મહિનો બાકી રહ્યો હતો. નાત મુખીનો વરસોથી પળાયેલ એક વણલખ્યો નિયમ હતો કે ગમે એવું ગામ , નગર કે શહેર હોય દોઢ મહીનોથી વધારે રોકાવું નહિ. આવા બીજા સાત પડાવ હતાં આ જ નદીના પટમાં શહેર મોટું હતું એટલે આ લોકો આઠે આઠ પડાવ એક જ નદીમાં હતાં નહીતર અલગ અલગ ગામમાં હોય. એક જ નદીનો પટ હોવા છતાં બે પડાવ વચ્ચે ખાસું અંતર હતું!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> આ આઠેય પડાવનો એક નાત મુખી હતો અને એ પડાવ નબર એકમાં હતો!! નાત મુખી એટલે ખલાસ!! એનો પડ્યો બોલ જીલાય!! એ જે કહે એ કરવાનું જ અને ના કરો તો કાઢે નાત બહાર!! એટલે જ પડાવ માં કહેવાતું કે ભાઈ ભગવાન રૂઠે તો ભલે રૂઠે પણ આ નાત મુખી રુઠવો ના જોઈએ!! પડાવમાં દરેક પાસે એક ગાડું હોય બે બળદ તો હોય જ બાકી કોઈ પાસે બે ગાડા હોય અને ચાર બળદ હોય!! નાત મુખી જ નક્કી કરે કે કોને ક્યાં જાવું!! આ આઠેય પડાવના કાયદા કાનુન આ નાત મુખીને મોઢે!! ભાગ્યું તૂટ્યું રજવાડું જ જોઈ લ્યો ને આખા વરહનું આયોજન નક્કી થઇ જાય!! અને હોળી વખતે આ લોકો બધાં પડાવ એક જ જગ્યાએ ભેગો થાય..અને હોળીને તો પંદર જમણની વાર હતી!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> આમતો કહેવાય છે કે આ વિચરતી જાતિ વરસો પહેલાં રાજસ્થાનમાંથી આવેલા અને ગુજરાતમાં ખાવાનો રોટલો મળી ગયો એટલે અહી જ આડા અવળા ગમે ગામ પોતાનો વારસાઈ ધંધો કરવા માંડેલા પણ ક્યાંય ઠરી ઠામ ના થાય!! ખુલ્લામાં પ્રકૃતિ સાથે કાયમી નાતો એને બંધીયારમાં કેમ ફાવે!! એક દમ મજબુત અને મહેનતું પ્રજા પણ ગરીબ નહિ એક ગાડાવાળા પાસે નાંખી દ્યો તોય બે બે લાખ રોકડા નીકળે જ એ મુસાફરી કરતાં હોય ત્યારે ગાડાની નીચે બાંધેલા હોય અને જ્યાં પડાવ નાંખે ત્યાં આજુબાજુની જમીનમાં દાટેલા હોય!! કસબ અને કારીગરી નહિ!! કોઈ ફેશન નહિ પણ વ્યસનોથી પુરેપુરા ઘેરાઈ ગયેલાં!! જેટલાં વ્યસન ભાયુંમાં એટલાં જ વ્યસન બાયું માય ખરા!! પણ ભગવાને તંદુરસ્તી ગઝબની આપેલ કે કોઈ મોટા મોટા રોગ તો આ લોકને થાય જ નહિ!! શરૂઆતમાં બધાયનો ધંધો એક જ હતો ઢોર ઢાંખર વેચવાનો, પછી કાળક્રમે કલઈ કરવામાં હાથ બેસી ગયો!! પીતળના વાસણ ને એવી તો કલઈ કરે કે એકદમ સ્ટીલ જેવું કરી દે!! એકદમ ઝગારા મારતું વાસણ કરી દે!! ગામેગામ ફરતા અને કોલસાની ભઠ્ઠી પેટાવીને કલઈ કરતાં!! પણ પછી તો સ્ટીલના વાસણ જ આવ્યાં અને પ્લાસ્ટીકના યુગમાં તો એમનાં એ ધંધા પડી ભાંગ્યાને તે સહું પોતપોતાની રીતે ધંધો કરતાં!! કોઈ મેળામાં રમકડા અને બંગડી વેચતા તો કોઈ હાઈવે કે શહેરની સડકો પર કોઈને કોઈ વસ્તુ વેચવા નીકળી જતાં!! અમુક તો વળી સોનાનાં દાગીના ને કાટ ઉખેડવાના અને લુંટવાના ધંધામાં ચડી ગયેલાં!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> ધૂળા ગેમા નાત મુખી એક મોટા ખાટલા પર લાંબા પગ કરીને બેઠેલ હતો. એય ને ગથોડાં જેવો બાંધો. રવિવાર સિવાય લગભગ નાતો નહિ અથવા તો પડાવમાં કોઈ અવસાન પામ્યું હોય તો નાય બાકી નાવા બાવાના અપલખણ એનામાં આવેલા જ નહિ!! આજુબાજુ ત્રણ ચાર ટાબરિયા રમતા હતાં.આમ તો આડા દિવસે બધાય સવારમાં જ પોત પોતાના કામે જતાં રહે પણ આજ પડાવમાં બધાને ઉત્સુકતા હતી.. આજ નાત મુખી એ મીટીંગ બોલાવી હતી અડધી કલાકમાં બાકીના સાતેય પડાવ વાળા આવી જવાના હતાં!! અગાઉ લગભગ ક્યારેય આવું બન્યું નહોતું જે નિવેડો લાવવાનો હોય, જે પ્રશ્ન હોય ઈ બધાં હોળી પર જ ઉકેલાઈ જતાં!! પણ આજ ધૂળા ગેમા ચિંતામાં હતો!! આજ એક પ્રશ્નનું નિરાકરણ લાવવાનું હતું!! કલાકેકમાં બધાં આવી ગયાં!! નાત મુખી એક જ મોટા ખાટલા પર બેઠો હતો. બાકીના બધાં નીચે બેઠા હતાં.. નાત મુખીએ હોકલી પીવાની શરુ કરી. બાકીના બધાં ચલમ પીતાં. મુખી એક જ હોકલી પી શકે!! તમારે હોકલી પીવી હોય તો મુખી બનવું પડે!! એક બાજુ ભાયું ગોઠવાણા!! બાયું બધીયું જમણી બાજુ ઉભી હતી,એમની બાજુમાં છોકરીયું અને નાના છોકરા. જમણી પ એક ગાડાની ઉન્ધ પર ચાર પાંચ વાંગડ કહી શકાય તેવા છેલબટાઉ જુવાનીયા ખાખાખીખી કરતાં હતાં. બરોબર વચ્ચે ધુનકી અને એની દીકરી લખી ઉભી હતી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તો હવે શરુ કરીએ” એક જણ બોલ્યો. અને મુખીએ હોકલીમાંથી સટ મારીને ધુમાડાનો ગોટો હવામાં ઉડાડયો......</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> પડાવ નબર ત્રણમાંથી એક જણ ઉભો થયો અને નાત મુખીને કીધું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “આ ધુનકી એની દીકરી નો સંબંધ ગટીયા સાથે થયેલો છે એ તોડવા માંગે છે,એની દીકરી લખી કહે છે કે ગટીયા હારે એને નથી પરણવું”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue",Helvetica,Arial,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; text-align: center; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">  <a href="http://4.bp.blogspot.com/-B8yyfKze0xI/WJxQ7hCfl0I/AAAAAAAAEgI/kZl66bsh9sYNqxVBpfcGVv-L79V8U0FawCK4B/s1600/marriage.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="212" src="https://4.bp.blogspot.com/-B8yyfKze0xI/WJxQ7hCfl0I/AAAAAAAAEgI/kZl66bsh9sYNqxVBpfcGVv-L79V8U0FawCK4B/s320/marriage.jpg" width="320" /></a></div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> <br /></div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “એમ ઈ નો હાલે વિહ વરસ પહેલાં એનાં સંબંધની ગાંઠ ગટીયા હારે બધાયની રૂબરૂ માં બંધાઈ ગઈ છે, નીમ ઈ નીમ , ઈ તૂટે તો આપણું ગાડું કેમ હાલે આપણા સમાજમાં ઈ બન્યું નથી ક્યારેય.. અને હા એવું કોઈ કારણ હોય તો સમાજ વિચાર કરે પણ તોય દંડ તો ભરવો જ પડે!! નાત મુખી ધૂળા ગેમા એ બીજી સટ મારી હોકલીમાંથી અને કીધું અને ધુમાડાના ગોટા ઉડ્યા!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> દર હોળી એ દીકરા દીકરીના સગપણ થતાં. જે પડાવ હોય એ કુટુંબ ગણાય!! બીજા પડાવમાં તમે સંબંધ કરી શકો. પોતાના પડાવ માં નહિ.. આજ થી વીસ વરસ પહેલાં લખી જ્યારે એક વરસની હતી ત્યારે એનો સંબંધ ધૂળા ગેમાના નાના ભાઈ ના એક વરહના છોકરા ગટીયા સાથે કર્યો હતો.. અને વિધિ પણ એકદમ સામાન્ય!! બધાં નાના નાના છોકરાના સંબંધ ઘોડીયામાંથી જ નક્કી થઇ જાય.. હોળીને દિવસે બધાં ના ઘોડિયા એક લાઈનમાં ગોઠવે અને મુખી કહે</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “લાવો સોપારી એટલે છોકરા વાળા એક સોપારી આપે,છોકરી વાળા એક સોપારી આપે. અને મુખી કાઢે એક રેશમની ચુંદડી!! એ બેય સોપારી ચુંદડીની વચ્ચે મુકીને એક મોટી ગાંઠ મારી દે એટલે પૂરું!! અને ચુંદડી આપે છોકરાવાળા ને બસ કામ પૂરું હવે એ ગાંઠ નાત મુખી કહે તો જ છૂટે નહીતર નહિ!! જીવનભર સંબંધ નિભાવવાનો!!! આ ચુંદડીમાં ગાંઠ એટલે લોઢામાં લીટો!! અને આ રીતે જેટલા સંબંધ કરવા હોય ઈ બધાં હોળીને દિવસે થતાં!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> પણ ધુનકી ની દીકરી લખીને આ સંબંધ હવે મંજુર નહોતો. ધુનકી રૂપ રૂપનો કટકો એનો પતિ મંગલો લખી જયારે એક વરસની હતી ત્યારે જ ગુજરી ગયેલો. આમતો કાગડો દહીંથરું લઇ ગયેલો કયા રૂપાળી ધુનકી અને ક્યાં માયકાંગલો મંગલો પણ નાનપણમાં એનો સંબંધ થઇ ગયેલો.મંગલાને કાયમ દેશી ટટકારવા જોઈએ અને લગ્ન પછી તો ધુનકી આવી ગઈ કમાવા વાળી એટલે ડબલ ટટકારવા માંડ્યો ને એમને એમ એ ઉકલી ગયો ને ધુનકી ને લખી એકલાં થઇ ગયેલાં. લખી એની માં ઉપર ગયેલી અને એય નાનપણથી જ ખુબ જ રૂપાળી હતી તે એક હોળીના દિવસે પરમ્પરા મુજબ એનું પણ સગપણ થઇ ગયેલું ગટીયા સાથે. એક દિવસ પડાવ એક શહેરમાં હતો અને ધુનકી લખીને લઈને રમકડાં વેચવા રોડ પર બેસે ને બાજુમાં જ નિશાળ તે લખી નિશાળના દરવાજે ઉભી રહે અને નિશાળ સામે જોઈ રહે!! ઉમર હશે આઠેક વરસની!! કાયમ ઉભી રહે દરવાજા પાસે!! નાનકડી છોકરીની આંખો શાળાના એક શિક્ષિકાબેન ઓળખી ગયાં તે એક દિવસ લઇ ગયાં નિશાળે!! ધુનકીએ પણ રજા આપી તમ તમારે લઇ જાવ નિશાળે!! અને લખીને મજા આવી ગઈ. મહિનો આમ ચાલ્યું ને પછી પડાવ ઉપાડવાનો સમય આવ્યો ને લખીને તો નિશાળે ફાવી ગયેલું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તારી છોડી ભણવામાં હોંશિયાર છે એને શાળામાં બેસારવી છે આવતાં વરસે? શિક્ષિકાબેને ધુનકીને કીધેલું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ના બોન અમે તો ફરતાં જીવ તે કેમ મેળ ખાય, આજ અહી તો કાલ બીજે અને ઉપરથી એનો બાપ પણ નથી, હું ને છોડી બે જ છીએ આ રમકડા વેચી ને જેમ તેમ પૂરું કરીએ છીએ” ધુનકીએ નિસાસો નાંખેલ.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “જો તારે ભણાવવી હોય તો એ બધું થઇ રહેશે જ બોલ એક કસ્તુરબા ગાંધી વિદ્યાલય છે એમાં રહેવા જમવાનું મફત છે. ઘણી બધી છોકરીઓ ભણે છે, છોકરી સચવાશે કાલે વિચાર કરીને કેજે” અને એ સાંજે નાત મુખીને વાત કરીને મુખીએ રજા પણ આપી અને કીધું પણ ખરું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ ભણે ઈ સારું, આપનામાંથી કોઈ ભણેલું હોય ઈ ક્યારેક તો કામ આવે જ પણ ઈ ધ્યાન રાખજે કે એ પછી આપણી સામે ના થાય, બાકી બીજા વરણ ને આપણે જોઈ જ છીએ કે છોડી વધારે ભણે ઈ પછી કોઈના કાબુમાં રેતી નથ્યને પછી ભાગી જાય છે બીજા હારે એવું તો નહિ થાય ને, એતો ખબર છને કે એનાં નામની ગાંઠ ચુંદડીમાં પડી ગઈ છે ગટીયા હારે, અને ગટીયો મારા ભાઈનો છોરો છ!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ઇવું કાઈ નહિ થાય ઈની હું તમને ખાતરી આલું છું” ધુનકી બોલી એક સજ્જડ વિશ્વાસ થી બોલી. અને આ રીતે લખી ભણવા બેઠી. વેકેશન પડે એટલે ધુનકી એને તેડી આવે,હોળી આવે એટલે તેડી આવે બાકી એ કસ્તુરબા બાલિકા વિદ્યાલયમાં ભણી આઠ ધોરણ!! પછી તો એણે ઘરે બેઠા દસમાની પરીક્ષા આપી અને પાસ પણ થઇ. પણ આ હોળીએ એને ગટીયા ની હારે જાવાનું હતું. ગયે વરહે જ નાત મુખીએ કીધું તું કે હવે લખીને આણું વળાવી દે આવતી હોળી એ અને ધુનકી એ હા પાડીતી!! પણ હવે હોળી ને જાજી વાર પણ નહોતી ને લખીએ ના પાડી દીધી કે</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “મારે ગટીયા હારે પરણવું જ નથી.”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તો કોની હારે પરણવું છે તારે” ધુનકી બોલી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “કોઈનીય હારે નહિ, મારે તો એક નિશાળ ખોલવી છે આપણા પડાવમાં એક સંસ્થા મને મહીને પાંચ હજાર આપશે ને મારે નાના નાના ટાબરિયાને ભણાવવા છે, મારે લગ્ન જ નથી કરવા” ધુનકી આ વાત સાંભળીને આભીજ બની ગઈ હતી..</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> નાત મુખીએ પાછી હોકલીમાંથી એક સટ મારીને ધુમાડાનો ગોટો કાઢ્યો... ધુમાડાના ગોટે ગોટા!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ઈ ના પરણે ઈ કિમ હાલે આ જોઈ લ્યો આ ચુંદડી એમાં ગાંઠ છે સોપારીની ગાંઠ” ગટીયાનો બાપ હકલો તપી ગયો અને ચુંદડીનો ઘા કર્યો ખાટલા ઉપર અને ચુંદડી હાથમાં લઈને એનો મોટોભાઈ નાત મુખી ધૂળા ગેમા એ કીધું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “વાત તો બરાબર છે, ચોસઠ જોગણીની શાખે, વડવાઓની શાખે આ સંબંધ આજથી વિહ વરહ પેલાં નક્કી થયો હતો પણ આપણે લખીને પૂછીએ કે એને વાંધો શું છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ભણી ને બગડી ગય છે એક વાર આણું વળીને આવે પછી બે જ દીમાં સીધી ના કરું તો મારા બાપ હકલા ધૂળાનું નામ લાજે નામ” ગટીયો બોલ્યો અને એની સાથે એનાં ચાર પાંચ વાંગડ ભાઈ બંધો પણ ખીખીખીખી કરીને હસ્યાં.. લખીએ તિરસ્કારથી એની સામે જોયું.પડાવ વાળી બધી બાયું અને છોકરીઓ લખીને માન થી જોઈ રહ્યા.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “હું બોલીશ તો ખરી પણ પછી નાત અને મુખી બાપાને સાંભળવાની તેવડ તો છે ને , તો જ હું બોલીશ.” લખી બોલી એક સન્નાટો વ્યાપી ગયો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ઓતારીની આ તો હિરોઈન જેવું બોલે છે, અલી તારે ફિલ્મમાં ઉતરવું હોય તો કહી દે જે હું તને મુંબઈ લઇ જાશ મુંબઈ” ગટીયો ટીખળે ચડ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ભલે તારે જે કહેવું હોય ઈ કે નાત ને મને વાંધો નથી” નાત મુખી બોલ્યાને પાછો હોકલીમાંથી એક સટ મારીને ધુમાડા કાઢ્યા. બાકીના બીજા ચલમ પીતાં હતાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “આવા ખીલા ઉપાડ જેવા હારે મારી જિંદગી ના જાય, એનું મો તો જોવો આખો દિવસ મોઢામાં તમાકુ હોય અને ધંધા જાકુબના છે, અને હવે જમાનો બદલાઈ ગયો છે એનો વિચાર કર્યો છે,પેલાની વાત નોખી હતી મને મારી માએ કીધેલું કે પેલાં તો આદમી સાથે કામ કરતાં અને અત્યારે આપણા આઠે પડાવમાં કામ કરનારા કેટલા!! ભાયું બધાં બાયું પર જ નભે છે!! બધી વસ્તુ બાયું જ વેચે છે અને ભાયું તો આખો દિવસ ઘેનમાં પડ્યા રહે છે!! અને બીજા તો આડા અવળા ધંધા કરે છે મને ના ફાવે આવી જિંદગી!! ગટીયામાં એક પણ લખણ સારું હોય તો બતાવો..નાત ને ખબર હોય કે ના હોય મને ખબર છે એ દેશી દારુ નો ધંધો કરે છે!!આવા હારે મારે પરણવાનું!! હું નાત વિરોધ માં નહિ જાવ!! હું પરણીશ જ નહિ કોઈની સાથે મારે તો નિશાળ ખોલવી છે!! સરકારે મંજૂરી પણ આપી દીધી છે!! પગાર મને સરકાર આપશે. આ નાગાપૂગા અને રોગ થી લથબથ બાળકો જુઓ!!આને ખવરાવવાનું કોઈને નથી સુજતુ અને સાંજે સો રૂપિયાનો ઢીંચી જાવ છો તે નાત ને આની શરમ નથી આવતી!!પેલાં આપણામાં વ્યસન નોતા તે આપણા બાળકો ટાચકા જેવા હતાં, હવે જુઓ મંદવાડ આવી ગયો મંદવાડ!! એટલે નાત ને હું હાથ જોડું છું કે મને નિશાળ ખોલવા દે, મારે બધાને ભણાવવા છે!! હું મરીશ ત્યાં સુધી આ પડાવમાં જ રહીશ પણ ગટીયા હારે તો કોઈ કાળે પણ નહિ!! મારી ગાંઠ તોડી નાખો ચુંદડીમાંથી એટલું જ હું નાત મુખી પાહે માંગુ છું” લખી બોલી ગઈ બધાં સ્તબ્ધ બની ગયાં!! ગટીયો બોલ્યો..</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ આ હાળી તો રાજકારણમાં હાલે એવી છે એક વાર મારી સાથે આવી જા હું તને દલ્લી લઇ જાશ દલ્લી, અત્યારે ભડ ભડ બોલશોને પણ એક વાર આણું વળીને આવીજા આમ જો બાપના બોલથી તને સીધી દોર ના કરી નાંખું તો ફટ છે મને” અને ગટીયા સાથે એનાં ભાઈબંધો ખીખીયાટા કરતાં હસી પડ્યા.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ તું મને સીધી કરીશ એમ, તારી જેવા ઉંટીયાલ તો મારી બાજુમાં પણ ઢુંકી શકે!! તારી જેવાને તો હું ઉભો ને ઉભો ચીરી નાંખું માટે માપમાં જ રેજે અને તારી બાજુમાં આ ખીખીયાટાં કરતાં ખૂટીયા છે એને પણ કહી દેજે કે માપમાં રે,અને જોવું છે તારે હું શું કરી શકું જોવું છે ??” એમ કહીને બાજુમાં પાવડાનો એક સાંબડો પડ્યો હતો તે બે હાથે લઈને વાળ્યો ને સામ્બડા ના બે કટકા થઇ ગયાં!! બધાં જોઈ જ રહ્યા ને પેલી ગેંગ તો કાળી મેશ થઇ ગઈ!! ચહેરા પર થી હાસ્ય વિલાઈ ગયું.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> નાત મુખી મલક્યા હોકલીમાંથી સટ માર્યો અને ધુમાડાના ગોટા કાઢીને બોલ્યાં.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ નાત ને દંડ ભરી દે એટલે નાત છૂટી અને તુય છૂટી, નીમ ઈ નીમ હું પંચને કહું કે એનો દંડ કેટલો થાય એ કહે અને પંચ જે દંડ કરે ઈ કાલ આવા ટાણા સુધીમાં ભરી દે નહીતર પછી આવતી હોળી નહિ પણ કાલે જ તને ગટીયા સાથે વળાવી દેવાની છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> એમ કહીને જમણા હાથે ડાબા પગને એક થાપટ મારીને હોકલી ઓલવી નાંખી!! જ્યારે નાત મુખી થપાટ મારીને પછી હોકલી ઓલવે એટલે નિર્ણય ફાઈનલ ગણાય!!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> પંચના લોકો ગુચ પૂછ કરવા લાગ્યાં!! લખી ગર્વથી ઉભી હતી, બીજી બાયું ને માન થતું હતું લખી પર પણ બચારી બોલી શકતી નથી. ધુનકીને આજ પોતાના ધાવણ પર ગૌરવ થયું. પેલી ગેંગ તો મૂંગી મંતર જ થઇ ગયેલી અને ગટીયાને ય થઇ ગયું કે આ જો આણું વળીને આવી તો મારા તો ઢીંઢા જ ભાંગી નાખે. એની નજર પેલાં તૂટી ગયેલાં સાંબડા તરફ જતી હતી!!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “આ વરહ ને ધ્યાનમાં લઈને આ નાત ત્રણ લાખ ને ચાલીશ હજાર દંડ ઠરાવે છે, ઈ કાલ બપોર સુધીમાં ભરી જાય ધુનકી તો એની ચુંદડીની ગાંઠ છોડવામાં આવશે નહીતર નાત મુખી એ કીધું એ પ્રમાણે લખીને આણું વળાવવામાં આવશે:” પંચે જાહેર કર્યું ને ધુનકીના મોતિયા મરી ગયાં. એ તો રડવા જ લાગી એ એકલી બાઈ એની પાહેથી આટલા રૂપિયા કયાંથી હોય એણે હાથ જોડ્યા નાત સામે અને લખી ખીજાણી</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> ‘ “તું રો માં માડી તું રો માં હું ય જોવ છું કાલે મને આ બધાં કઈ રીતે આણું વળાવે છે!!!, કાલે મરદ ના દીકરા છે કેટલા એની ખબર પડી જાશે!!! હાથ જોડમાં તું આ બધાની સામે !! કાલ હું શું અને આ બધાં છે!! કાલ બધાનું પાણી મપાય જાશે હાલ્ય મોર્ય થા માડી”!! અને આમ કહીને એક ક્રોધ ભરેલી અંગારા વરસતી આંખે લખી એની માં ને લઈને એનાં પડાવે જતી રહી.. બધાની ચલમ આપોઆપ ઠરી ગઈ હતી!!! બધાં જ બોલ્યાં વગરના વીંખાઈ ગયાં!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> રાત જામી હતી!! નાત મુખીને ઊંઘ નથી આવતી આકાશમાં બીજનો ચંદ્રમાં ચમકી રહ્યો હતો!! રાતના લગભગ બે વાગ્યા હતાં!! ધૂળા ગેમા ઉભો થયો!!! એક બાવળ પાસે ગયો!! ત્યાં એક આંકડો હતો ત્યાં એણે હાથ થી થોડું ખોદ્યું, અંદરથી એક મોટો બરણો કાઢ્યો. બરણામાંથી ચાર બંડલ કાઢ્યા અને નાંખ્યા એક થેલીમાં અને પછી લીધી પેલી હોકલી અને હાલ્યો પડાવ બાજુ!!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> બે પડાવ પછી એ ચોથા પડાવે આવીને ઉભો રહ્યો, આજુબાજુ જોયું બધાં ઘોંટાઇ ગયાં હતાં ધીમા પગલે છેલ્લાં ગાડા પાસે ગયો અને ત્યાં તંબુમાં માં દીકરી જાગતા હતાં!! ધીમો ઈશારો કર્યો, ધુનકી અને લખી એ નાત મુખીને જોયા અને ચમકી ઉઠ્યા લખી કશુક બોલવા જાય છે ત્યાં નાત મુખી એ હાથ જોડીને ઈશારો કર્યો કે બોલતી નહિ. મુખીની આંખમાં એક લાચારી હતી. ઇશારાથી મુખીએ દૂર રહેલા ખીજડા ના ઝાડ નીચે આવવાનો ઈશારો કર્યો.ત્રણેય જણા દબાતા પગલે ખીજડાના ઝાડ પાસે ગયાં અને નાત મુખી બોલ્યો. કોથળી ધુનકીને આપી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ આ લે આમાં ચાર લાખ છે, કાલે મારા ખાટલા પર ત્રણ લાખ ચાલીશ હજારનો ઘા કરજે અને બાકીની રકમ લખી માટે નિશાળમાં ભલે વપરાય, ચોસઠ જોગણીના સોગંદ છે કોઈને વાત નહિ કરવાની કે પૈસા મેં આપ્યા છે”</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ આ મહેરબાનીનું કારણ હું જાણી શકું “ લખી બોલી. નાત મુખી ધૂળા ગેમા બોલ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “અમુક વાતો ના કારણ ના જણાય બસ રોગ મટાડવો હોય તો મારણ જોવાય” પણ લખી વાતને વળગી રહી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ તો અમારે નથી જોઈતા આ પૈસા, અને મારે શું કામ તમારી દયા પર જીવવાનું” છેવટે નાત મુખી બોલ્યો લખી માથે હાથ મુક્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “તું મારી દીકરી જેવી છો, તારી માં ને પરણવાની ઈચ્છા હતી, તારી માં પણ મને દિલ આપી ચુકી હતી. પણ અમે મર્યાદામાં જ હતાં. એ વખતે મને અને તારી માને પણ ચુંદડીની ગાંઠ જ નડી ગઈ હતી. મારા બાપા ગેમા ભલા એ વખતે મુખી હતાં!! એમણે જ નાનપણ માં મારો સંબંધ વાલી સાથે ગોઠવેલો અને ધુનકીનો મંગલા સાથે!! બસ પછી તો અમે દૂર થી એક બીજાને જોયા કર્યા વરહ થઇ ગયાં આજે ચાળીશ પણ એક બીજાને હજી અડ્યા પણ નહિ !! ધર્મ ઈ ધર્મ !! મંગલો મર્યો ત્યારે હું ખુબ રોયો હતો. પછી તો હું નાત મુખી થયો કારણ કે બે વરહ પછી મારો બાપ ગુજરી ગયેલ. હું તને નાની હતીને ત્યારથી દીકરીજ માનું છું!! ભલે સગી નથી તો શું થયું !! ધુનકી ની દીકરી ઈ મારી જ દીકરીને બાકી ધર્મ ઈ ધર્મ!! એટલે જ તો તને ભણવા માટે મેં રજા આપેલી!! દીકરી તું નિશાળ ખોલ!! બધાને ભણાવ હવે જમાનો છે ભણતર નો!! અમારું તો જીવતર અંધારામાં ગયું પણ અજવાળું તમને બોલાવે છે!! કાલ દંડ ભરી દો પછી કોઈ તમને વતાવશે નહિ!! આ પૈસા મારી મરણ મૂડીના છે!! મારી કમાણીના છે !! નીતિના પૈસા છે !! નીતિના પૈસાથી નીતીવાળું શિક્ષણ આવે મારે બે છોકરા છે ને પણ હવે ઠીક મારા ભાઈ એકેયમાં દિવેલ નહિ!! હાલો મારે મોડું થાય છે” ધૂળા ગેમા એ હોકલી કાઢી ગડાકું ભરી અને સટ મારીને ધુમાડાનો ગોટો કાઢ્યો!! લખી આગળ આવી પગે લાગી!! ધૂળા ગેમાએ માથે હાથ મુક્યો!! ધુનકી એ હાથ જોડ્યા.. અને નાત મુખી ઉપડ્યો પોચા પગે!! હળવે... હળવે...... પાછો હોકલીમાંથી એક સટ મારીને વાદળને આંબી જાય એવો ધુમાડાનો ગોટો કાઢ્યો!!</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> અને બીજે દિવસે સવારે, બધાની સામેજ, ધુનકી એ રૂપિયાનો ઘા કર્યો અને બોલી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ ગણી લ્યો તમારાં રૂપિયા , બરાબર ગણજો પછી ના કહેતા કે ઓછાં છે” પૈસા ગણાયા, બધાને નવાઈ લાગી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ લાવ્ય ચુંદડી હકલા “ હકલા ને હજુ માન્યામાં નહોતું આવતું કે ત્રણ લાખ અને ચાલીશ હજાર ધુનકી એ કાઢ્યા ક્યાંથી.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “લાવ્ય ચુંદડી હકલા , સાંભળતો નથી કે શું ?” અને હકલા એ ધ્રુજતા હાથે ચુંદડી આપી,</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> અને ધૂળા ગેમા એ હોકલીમાથી સટ મારી, ધુમાડાના ગોટા કાઢ્યા. અને પછી ધૂળા ગેમા બોલ્યો.</div> <div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin: 6px 0px; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"> “ચોસઠ જોગણીની સાખે, નાત મુખી ધૂળા ગેમાની શાખે,એનાં વડવા ગેમા ભલાની સાખે,એનાં વડવા ભલા રામાની સાખે એમ એકોતેર પેઢીની શાખે આજ ફાગણ મહિનાની ત્રીજ ને શાખે,પંચ પરમેશ્વરની શાખે, જતી સતી સુરજનારાયણની શાખે આજે મંગલા જૂઠાની ઘરવાળી ધુનકી એ પોતાની દીકરી લખી નો જે સંબંધ હકલા ગેમા ના છોકરા ગટીયા સાથે ઠેરાવેલો હતો એ રૂપિયા ત્રણ લાખ ને ચાલીશ હજાર આપીને ફોક કરેલ છે હવે પછી આ બાબતે કોઈએ લખી કે ધુનકી ને સંભળાવશે કે ખાર રાખશે તો એને નાત બહાર મુકવા માં આવશે” એમ કહીને એક જ જટકે પેલી ચુંદડી માંથી ગાંઠ છોડી નાખી સરરરરરરરર કરતી ને બેય ને એક એક સોપારી આપી દીધી!! અને પછી એક સટ મારીને ધુમાડાના ગોટા કાઢીને ધૂળા ગેમા એ જમણા હાથે ડાબા પગને એક થાપટ મારીને હોકલી ઓલવી નાંખી!! જ્યારે નાત મુખી થપાટ મારીને પછી હોકલી ઓલવે એટલે નિર્ણય ફાઈનલ ગણાય!!!</div> </div>

ગાંઠ (Ganth) - Best Story in Gujarati by Mukeshbhai Sojitra

નદીનાં ખુલ્લાં પટમાં એક પડાવ હતો. ચાલીસેક તંબુ તાણેલા. નાની એવી વસાહત જ જોઈ લ્યો. બાજુમાં જ એક નાનકડું શહેર હતું. લગભગ પોણો મહિનો થયો હતો ...

Read more »